ROZDZIAŁ III

Pierwszy miesiąc wakacji był dla Usagi nieprzerwanym pasmem radości. Czas upływał jej głównie na spotkaniach z dziewczętami i Trzema Gwiazdami, jednak niemal równie często spotykała się tylko z Seiyą. Para przyjaciół wolne dni spędzała na plaży, w parku albo przesiadując w Crown. Przez cały miesiąc Usagi nie widziała swojego narzeczonego. Często do siebie dzwonili, jednak on był pochłonięty sprawami uczelni i nie mógł spotykać się z blondynką. Usagi cieszyła się, że Mamoru jej ufa i nie jest zazdrosny o jej spotkania z przyjacielem. Czasem myślała, że powinna być bardziej stanowcza i nalegać na randkę, jednak czuła się szczęśliwa będąc z Seiyą, więc odkładała rozmowę z Mamoru na później.

Była prawie dziewiąta, kiedy Usagi odebrała telefon.

- Cześć, tu Rei. Nie obudziłam cię?

- Nie, właśnie zjadłam śniadanie. Co słychać? - zapytała Usagi.

- Jutro Hotaru, Setsuna, Haruka i Michiru wracają znad morza, może urządzimy im małe przyjęcie? Jutro wieczorem, w świątyni, co Ty na to? - zapytała czarnowłosa.

- Już jutro, myślałam, że wracają za tydzień! Wyciągnę, Seiyę, jutro po zakupy, kupimy jakieś przekąski, coś do picia, pomogę ci tez w dekorowaniu pokoju. Zaprosisz dziewczyny? - planowała blondynka.

- Świetnie. A ty zaprosisz Mamoru? Usagi-chan, nie chcę się wtrącać, ale chyba dawno się nie widzieliście, prawda? - zapytała kapłanka.

- Już od miesiąca...

- Czy wszystko między wami w porządku?

- Tak, Mamoru ma tylko gorący okres na uczelni, wiesz jaki jest zaangażowany w naukę. Nie chcę go od niej odciągać, to by było nie fair - odpowiedziała Usagi.

- Ale żeby od miesiąca nie znalazł czasu? Nie martwisz się?

- Ufam mu, Rei-chan.

- Rozumiem Usagi-chan. Pamiętaj, że gdyby cokolwiek się działo możesz na mnie liczyć i jestem twoją przyjaciółką. Do jutra - pożegnała się Rei, nie dając dojść do słowa osłupiałej blondynce.

Czarnowłosa długo myślała o tej rozmowie. W innych okolicznościach pewnie by się nięją zignorowała, jednak wczoraj długo patrzyła w święty ogień, który był bardzo niespokojny. Widziała w nim zmiany i rozplatające się węzły, jednak to dwa obrazy najbardziej utkwiły w jej pamięci. Pierwszym z nich była nastoletnia Chibiusa mówiąca "to wszystko nie tak", natomiast drugim Seiya, którego sylwetka zmieniała się w mały złoty klucz. Rei nie chciała, żeby przyjaciółka cierpiała i denerwowała ją jej własna bezsilność. 

***

Haruka siedziała podpierając łokciami twarz i powoli piła sok pomarańczowy, chociaż wolałaby mocnego drinka. Albo wódkę. Już od wczoraj wszystko zapowiadało, że dzisiejszy wieczór okaże się katastrofą. Poprzedniego dnia zadzwoniła Rei, żeby zaprosić całą czwórkę dziewcząt na przyjęcie i mimochodem wspomniała o obecności Trzech Gwiazd. Niestety, telefon odebrała Hotaru, więc Haruka nie mogła powiedzieć czarnowłosej, co myśli o informowaniu ich o tym z miesięcznym poślizgiem, a miałaby na ten temat do powiedzenia dużo i głośno. Dziś rano, zamiast zastać Setsunę w kuchni, blondynka znalazła kartkę z krótką wiadomością: "Muszę wyjechać i załatwić coś bardzo ważnego, przeproście ode mnie dziewczyny, nie będzie mnie kilka dni". Już niewyjaśnione zniknięcie najstarszej wojowniczki wkurzyłoby Harukę, jednak całkowicie nie była przygotowana na to, co zastanie na przyjęciu. Co najdziwniejsze, najbardziej nie denerwował jej Seiya. Co prawda, wystarczało, że ten chłopak oddychał tym samym powietrzem, żeby wyprowadzić Harukę z równowagi, a danie mu w zęby poprawiłoby jej humor, ale działo się coś jeszcze. Mamoru wydawał się spięty, wyczerpany i wyglądał jakby miał ochotę jak najszybciej stąd wyjść. Starał się rozmawiać ze wszystkimi, tańczyć z narzeczoną, ale widać było, że chciałby być, gdzie indziej. Usagi więcej czasu spędzała z Seiyą niż z Mamoru i to przy swoim przyjacielu wydawała się radośniejsza, głośniej się śmiała i oczy bardziej jej błyszczały. Haruka odszukała wzrokiem Rei i zobaczyła, że czarnowłosa również przygląda się tej trójce. Dziewczyna postanowiła, że jak najszybciej będzie musiała porozmawiać z kapłanką, która może coś wiedzieć. Następnie, Haruka popatrzyła na Michiru. Jej ukochana rozmawiała z Makoto i Hotaru i wydawała się wyluzowana i rozbawiona. Haruka poczuła ogarniającą ją złość, czy tylko ona zamierza troszczyć się o Księżniczkę? W tym momencie Michiru spojrzała na nią uśmiechając się tajemniczo, jakby chciała powiedzieć "ja też to widzę Ru-chan i też się martwię, tylko w przeciwieństwie do ciebie jestem lepszą aktorką". Haruka odprężyła się, dopijając sok, jutro z Michi zrobią z tym porządek, teraz czas się zabawić.